Nepal is mijn favoriete land om naar toe te gaan. Het is er prachtig en veelzijdig. Toch zijn er in favoriete landen ook dingen die mij zijn tegengevallen. Hiermee wil ik absoluut niet zeggen dat je daarom dit land links moet laten liggen. Nee juist heengaan, maar ik vind wel dat ook negatieve dingen belicht mogen worden. Daarom heb ik een aantal tegenvallers in Nepal op een rij gezet en uitgelegd waarom dit mij tegenviel.

Booking.com

De armoede

Van te voren wist ik uiteraard dat Nepal een arm land is en dat er dus ook ontzettend veel armoede is. Na de aardbeving is de situatie nog meer verslechterd en dus zijn er behoorlijk veel mensen die op straat leven. Ook al had ik dit vaker gezien en was ik er op voorbereid, toch was dit één van de tegenvallers in Nepal. Het was namelijk erger dan ik mij had voorgesteld. Ook in bijvoorbeeld Cambodja leven veel arme mensen, maar nog nooit zag ik zoveel moeders met echt kleine baby’s. Vooral op de weg naar Boeddhanath liep je langs een tentenkamp met veel bedelaars. De kinderen zagen er echt zwaar ondervoed uit. Heel erg zielig.

Ook staat Nepal bekend om de vele kinderen die lijm snuiven. Dit heb ik ook meerdere keren langs zien komen. Plus veel kinderen bedelen. Ze kunnen best wel Engels en vragen dan om geld voor een schoolboek. Ze willen alleen niet dat je het voor hun koopt, maar willen echt geld. De meeste van deze kinderen worden gebruikt door ronselaars. Deze kinderen gaan niet naar school en het geld komt terecht in de zakken van deze ronselaars.

Mocht je iets willen doen, dan zou ik geen geld geven, maar eerder wat te eten of te drinken. Dit is hetzelfde als bij de bedelaars richting Bouddhanath. Koop bijvoorbeeld een zak fruit of rijst en deel dit uit. Is meteen een stuk meer verantwoord.

Het openbaar vervoer

Om in Nepal te reizen, neem je het beste een bus. Er rijden ontzettend veel bussen naar alle uithoeken van het land. Wat mij hierin tegenviel was de slechte kwaliteit van sommige bussen. Zo remde de bus een keer hard en meteen vlogen alle zittingen van de stoelen. Levensgevaarlijk dus! De minibusjes rijden vooral in de steden, maar deze raad ik aan om niet te gebruiken. Deze worden zo vol gestopt dat er gewoon mensen uit het raam moeten hangen, omdat alleen hun benen nog in de bus passen.

Ook zijn de wegen enorm slecht. Op grote delen ligt er een paar honderd meten asfalt en daarna weer een paar honderd meter niks. Reizen met de bus is dus een flinke beproeving. Toch raad ik aan het wel te doen, maar goed te kijken naar de kwaliteit van de bussen. Er zijn vaak meerdere opties, dus doe even onderzoek van te voren.

Uiteraard had ik ook dit punt wel deels verwacht. Het is een onderontwikkeld land met een flink armoedeprobleem. Ik had alleen gedacht dat de wegen toch wel een stukje beter ontwikkeld waren. Dit was niet het geval.

De accommodaties

Ook de accommodaties waren een tegenvaller. Dit ligt uiteraard ook aan mijzelf, omdat ik toch voor de goedkopere opties kies. Alleen de standaard ligt in Nepal een stuk lager dan in de andere Aziatische landen. Veel hostels werden bijvoorbeeld slecht schoongemaakt en vooral de toiletten waren echt smerig. Nu snap ik het dat een hostel wat ouder is, maar er liep genoeg personeel rond (of lag eigenlijk te slapen in de receptie), dus die kunnen ook best 1/2x per dag de toiletten een keertje extra schoonmaken.

In de meeste gevallen was dit gewoon luiigheid. Daarom zou ik er zeker voor kiezen om een wat duurdere accommodatie te nemen en het liefst met een eigen badkamer. Ook heb ik zelf het een aantal keer aangegeven dat alles vies was. Niet dat er veel mee werd gedaan, maar als iedereen het zegt dan veranderd er misschien iets.

De toegangsprijzen

Nepal is een goedkoop land over het algemeen. Alleen de toegangsprijzen van sommige bezienswaardigheden waren echt niet normaal. Ik snap dat het een arm land is, maar als je overal Europese prijzen moet gaan betalen, gaan mensen een keuze maken en dingen overslaan. Beter is het dan om alles wat normalere prijzen te geven, zodat iedereen overal heen gaat. Bijvoorbeeld de toegangsprijs voor Bhaktapur was 12,50. Een flinke prijs vindt ik! Natuurlijk is het niet erg als dit geld voor goede doeleinden gebruikt wordt, maar ik vraag het mij heel vaak af.

Vooral de verhouding is zoek. Je betaald meer om een plein te kunnen bekijken dan voor een bus naar de andere kant van het land. Natuurlijk wisselt het, want de stoepa’s waren bijvoorbeeld prima te doen. Alleen de Durban Square’s vond ik te prijzig en daarom alleen die van Bhaktapur gedaan.

Nu klinkt alles heel negatief, maar dat is zeker niet het geval! Nepal is juist 1 van mijn favoriete landen!

Een deel van de foto’s zijn afkomstig van Pixabay (rechtenvrij). Dit artikel maakt gebruik van affiliate links. Mocht je via deze links wat kopen, dan krijg ik een klein percentage. Zelf kost het je helemaal niks extra’s.